میم

یک رسانه شخصی برای اشتراک حسی که روزی خوب بود

یک رسانه شخصی برای اشتراک حسی که روزی خوب بود

میم

من یک مهندس برق ساده‌ام که دوست داره وقتی مُرد، ازش یه تفکر باقی‌ بمونه. روزی دو روزی یه چس‌ناله‌ای می‌کنم اینجا... بمونه تو تاریخ شاید یه روزی یکی یادی کرد و رفت...

ذهن آدم رو با یه چیز کوچیک بیخود یه جوری بهم می‌ریزید که کل انگیزه یک هفته آدم از دست می‌ره.

خاک تو اون سرتون کنن.

دست مزن؛ چشم ببستم دو دست.

راه مرو؛ چشم دو پایم شکست...

حرف مزن؛ چشم. ببستم دهان.

هیچ نفهم! 

این سخن عنوان مکن... خواهش نافهمی انسان مکن!

 

حقیقت تلخه و پذیرفتن تلخی حقیقت سخت‌!!

من هرگز بابت افکاری درستی که در سرم هست از کسی عذرخواهی نخواهم کرد.