میم

یک رسانه شخصی برای اشتراک حسی که روزی خوب بود

یک رسانه شخصی برای اشتراک حسی که روزی خوب بود

میم

من یک مهندس برق ساده‌ام که دوست داره وقتی مُرد، ازش یه تفکر باقی‌ بمونه. روزی دو روزی یه چس‌ناله‌ای می‌کنم اینجا... بمونه تو تاریخ شاید یه روزی یکی یادی کرد و رفت...

24.04.98

دوشنبه, ۲۴ تیر ۱۳۹۸، ۱۰:۳۴ ب.ظ
یک دو راهی بزرگ که شاید ۱۸۰ درجه اختلاف فاز داشته باشن با هم مسیرها و شاید در نهایت دوباره به هم برگردن! با این تفاوت که یکی کوه رو دور می‌زنه... یکی از قله می‌ره بالا و دوباره میاد پایین...
جفتشون یه مسیر رو رفتن ولی این کجا و آن کجا...
نتیجه یکیه! ولی ما همون آدم نیستیم...
احسان خیلی رفیقه! تو همین دو روز می‌شه فهمید...
کلا شیرازی‌ها انگار رفیقن! حجت هم خیلی رفیق بود... بی شیله پیله هرچی داشت گذاشت رو سفره که باهم بخوریم...
حق این رفاقتا رو کاش بشه یه روزی به جا بیارم...
حالا اگه رفیق بهت بگه برو بالای کوه بقیه‌ش با من، باید رفت یا چی؟ تو پرانتز بخونید دلبر بگه نرو.
سمنان به گیلان ارجحیت علمی داره انگار... کدوم حالا؟!
  • میم

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی