97-09-10

ترکیب عشق و شاعر و شعر و غزل یعنی‌
اینجا کسی با یاد چشمانت دلش لرزید

شاعر تمام واژه‌ها را سخت درهم ریخت
یک لحظه مکثی کرد و آنگاه از خودش پرسید

کی می‌شود به غمزه نظری به من کند
آن‌کس که در وصف رخش هر واژه‌ای ترسید؟

باید تمام روزها را غصه می‌خوردم...
با اشک و اندوه و غم و آه و کمی تردید

تردیدِ در دیدار یار و چشم زیبایش
تردیدِ در دردی که از غم در دلم پیچید

باران تمام دردها را شست و با خود برد
دلبر نگاهم کرد و پایم بد به خود لغزید!

دست و دهانم بسته‌ است و بر لبم لبخند
برق نگاهت واژه‌ها را خود به خود بلعید...