برای دیوانه شدن، وقتی تو نقطه‌ی زانویی ترانس کار می‌کنی، فقط یه اغتشاش کوچیک لازمه تا همه چیز به اشباع بره!
آدم‌ها ظرفیتشون مثل ظرفیت ترانسفورماتور عه! نبریدشون تو نقطه‌ی زانویی... آدمی که اشباع بشه دیگه راهی برای برگشت نداره.
می‌فهمید چی می‌گم؟!
یک رسانه شخصی برای اشتراک حسی که روزی خوب بود
طبقه بندی موضوعی
-
دل نوشت
(۷۶) -
کلا...!
(۹۵) -
همین نامه!
(۱۵) -
ممد نامه
(۴) -
نوبت شما هم می شود
(۶۱) -
وردپرس
(۱) -
میم!
(۱۹) -
یواشکی‌های من و دلبر
(۱۵)
دلت می‌خواد بنویسی اما دقیقا موقع شروع، تموم می‌شی. انگار شبکه Blackout می‌شه و حالا باید منتظر یه موتور دیزل دیر استارت باشی تا بیاردت تو مدار!
انزوا همیشه برای پیشرفت خوبه! اما انزوای آزاد. یعنی تو به بیرون دسترسی داشته باشی هر چقدر که می‌خوای! ولی کسی کاری به کاریت نداشته باشه... اینکه توی اتاقت بشینی و هر ۵ دقیقه یه بار صدات کنن که بیا پرتقال بخور یا اسپند دود بده تو حلقت که سرما نخوری مصداق بارز حالتیه که یه دونه USB بیشتر وجود نداره، اما حداقل ۵ نفر می‌خوان شارژرشون رو فرو کنن توش!
بعضی وقتا هم، درسته که یه دونه USB بیشتر نیست... ولی، بدبختی از باتری گوشیته! وقتی مجبور باشی دائما وصل باشی یا باید پاوربانک قوی و البته سنگین با خودت حمل کنی، یا محدوده‌ی آزادیت می‌شه اطراف پریز!
راه حل می‌تونه این باشه که گوشیتو بذاری کنار، و فقط ساعت‌های خاصی بری سراغش... اما کسایی که اون طرف خط هستن توجهی به این موضوع ندارن و فحش می‌دن که چرا تو اصلا گوشی داری وقتی هیچ وقت جواب نمی‌دی!!!
زندگی هنوز خوشگلیاشو داره...
چرا پاییز هیچ کی بر نمی‌گرده؟!
این داستان ایران است با من!
حال تمامم از آن تو بادا...
گرچه ندارم، خانه در اینجا، خانه در آنجا...
با توام ایرانه خانم زیبا... با تو ام ایرانه خانم زیبا...
ما همیشه ایده‌های نه چندان خوب یا متوسط رو به خوب رو در ذهن خودمون پرورش می‌دیم...
گاهی اوقات ضعف ایده‌ها باعث می‌شن قبل از اینکه به مرحله‌ی استارت برسه کلا فراموششون کنیم
ولی به نظر من در اکثر اوقات عامل اصلی نرسیدن به مرحله‌ی شروع یا پرداختن به اون ایده و اجراش، تنبلی تنبلی و تنبلی است!
#دلبر می‌گه اگه شروع کنی تا آخرش می‌ری... ولی برای همون شروع کردن و البته تداوم در اجرا (پیگیری) نیز عامل تنبلی سخت گریبان گیر است. کما اینکه در گذشته‌ی نه چندان دور استارت زدیم ولی در نطفه خفه شد.
برای شروع بدون شادی راه حلی دارید؟! :)
نکته‌ی جالب و تامل برانگیز این روزها بعد از یک وقفه‌ی طولانی در روزنامه نویسی من ازدواج قریب‌الوقوع یک رفیقه... رفیقی که سرش شلوغه و حالا به هر علت خیلی وقته دیگه باهم در ارتباط نیستیم...
خوشبخت شی رفیق...
از فراغت از تحصیل و دوباره بازگشت به همون سگدونی ای که بودم...
از دوری #دلبر و دلتنگی شدید...
از دغدغه‌های بسیار کار و درآمد و غیره و ذلک...
در بستر تمامی این اتفاقات فقط حضور #دلبر می‌تونه بشوره و ببره این حال خرابو....