94.10.27

چو چرخ دوار روزگار،

بر آن جایگاهت نهد که به نظری کوتاه،

عمق آنچه را بر طالعت می نویسند دریابی،

زمان آن باشد تا به ریسمانی بلندتر چنگ زنی و منزلگاه والاتری در نظر اندازی؛

در این طریقت جز ثبات اصول صحیح پیشین،

به تحلیل آنچه در نظر آید

-نه آن که عامه ی خلق معنا کنند-

بپرداز چون به جایگاه مطلوب رسیدی از یاد مبر که ریسمانی بلندتر بیابی!
این سلسله پایان ناپذیر است چنان که هستیِ تو؛

پس هرگز از یاد مبر و این شرط رشد باشد.

پ.ن: #آغاز_دفتر_جدید

پ.ن2: شاید #محمدنامه!