میم

یک رسانه شخصی برای اشتراک حسی که روزی خوب بود

یک رسانه شخصی برای اشتراک حسی که روزی خوب بود

میم

من یک مهندس برق ساده‌ام که دوست داره وقتی مُرد، ازش یه تفکر باقی‌ بمونه. روزی دو روزی یه چس‌ناله‌ای می‌کنم اینجا... بمونه تو تاریخ شاید یه روزی یکی یادی کرد و رفت...

01.06.01

شنبه, ۵ شهریور ۱۴۰۱، ۰۱:۱۰ ب.ظ

از قبلی نزدیک 6 ماه پیرتر شدم...

اوضاع هنوز همونه که هست؛ یه وقتایی قند کنار چایی تلخی زهرشو بی اثر که نه، از یاد می بره... بعد که قنده آب شد تازه می فهمی چی دادی تو خندق بلا.

یعنی فی الواقع هرکی خربزه رو داد تو خندق بلا پای لرزش هم می شینه!

درد می کنم... تمام وجودم درد می کنه از نشدن.

نشدن اون چیزی که هرچقدر پیرتر میشی بی تفاوت تر میشی نسبت بهش و این ته فاجعه س...

از یه جایی به بعد دیگه پوکر فیس میشی به همه چیز.

  • میم

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی